ఇస్కూలు పిలకాయ కబుర్లు

(టైటిల్ ఖదీర్ బాబు రాసిన 'ఇస్కూలు పిలకాయల కథ' ని చూసి మరీ అదే కాపీ కొడితే బాగోదని కొంచెం మార్చా, పైగా ఇది కథ కూడా కాదు, పండు గాడి స్కూల్ కబుర్లు)

పండు గాడిని నవంబర్ 2011 లో స్కూల్ లో చేర్చాను.అప్పటికి వాడికి రెండున్నర ఏళ్ళు కూడా లేవు. అందరూ లబో దిబోమన్నారు "ఇంత పసి గుడ్డు ని స్కూల్ లో వేస్తావా, ఇంట్లోనే కదా ఉంటావు, నీకు వాడిని చూసుకోడం అంత కష్టంగా ఉందా, వాడు అలిసిపోతాడు, స్ట్రెస్ ఎక్కువ వుంటుంది, అదీ ఇదీ" అని నా తల తినేశారు. అయితే నేను ఎవ్వరి మాటా పట్టించుకోలేదు. వాడు పుట్టాక వాడి తిండి, నిద్ర, activity , హెల్త్ విషయంలో 'Mother 's  instinct ' అనేది ఒకటి వుంటుంది, దాని ప్రకారమే నడుచుకోవాలి అని అర్ధం చేసుకుని నిర్ణయించుకున్నాను. ఇంట్లో ఉంచితే ఆయా తో పాటు బయట కాకిలా తిరగడం, వాళ్ళ భాష నేర్చుకోవడం తప్ప ఇంకేమీ రాదు. అదే స్కూల్ లో అయితే తోటి పిల్లలతో ఆడుకోవడం, ఒక రొటీన్ కి అలవాటు పడటం, తిండి విషయంలో పక్క పిల్లలని చూసి ఏమయినా ఇంప్రూవ్ అవడం ఇలాంటివి జరుగుతాయి కదా అని  వేరే ఆలోచనలు పెట్టుకోకుండా స్కూల్ లో చేర్చాను.

అయితే మేము సెలెక్ట్ చేసుకున్న స్కూల్ లో వీడిని చేర్చుకోడానికి వయసు సరిపోదన్నారు. వచ్చే జూన్ (2012 ) కి ప్లే క్లాసు లో చేర్చుకుంటాము అన్నారు. కానీ అప్పటి దాకా వీడిని ఇంట్లోనే వుంచటం నాకు ఇష్టం లేక వేరే స్కూల్ కోసం వెతికాను. కొంచెం దగ్గరలోనే ఒకటి దొరికింది. అయితే ఇది చిన్న స్కూల్. UKG వరకే వుంది. ఆ స్కూల్ ప్రిన్సిపాల్ మా ఆయనకి స్కూల్ లో క్లాస్ మేట్, నాకేమో సీనియర్. కొంచెం తెల్సిన అమ్మాయి కాబట్టి పర్సనల్ కేర్ వుంటుంది, పైగా చిన్న స్కూల్ అవడం వలన attention బాగుంటుంది అని చేర్చాము. క్లాస్ రూమ్స్, ప్లే గ్రౌండ్ అంతా బాగున్నాయి నీట్ గా. ఈ సంవత్సరం ప్లే క్లాసు లో వుంచి, మళ్ళీ  జూన్ 2012 లో మేము ముందు అనుకున్న స్కూల్ లో ప్లే క్లాసు లో చేర్చుదాం అనుకున్నాము. ఎలాగు ప్లే క్లాసు రిపీట్ చేద్దామనుకున్నాము కాబట్టి ప్రిన్సిపాల్ తో చెప్పాము ' వీడి ని లైట్ తీసుకోండి, ఏం నేర్చుకోకపోయినా పర్లేదు, ఊరికే స్కూల్ అలవాటయితే చాలు' అని. ఆమె సరే అంది. బుక్స్ కూడా కొన్ని తీసుకున్నాను కానీ వాడిందే లేదు.

స్కూల్ కి బాగానే అడ్జస్ట్ అయి వెళ్తున్నాడు. రోజూ వాళ్ళ నాన్నే తీసుకెళ్ళడం, తీసుకురావడం. మొదటి మూడు నాలుగు రోజులు తప్ప ఇంకెప్పుడూ పేచీ పెట్టలేదు. స్కూల్ బాగానే నచ్చినట్టుంది లే అనుకున్నాము. మాటల్లో అడిగితే బాగానే చెప్పేవాడు స్కూల్ కబుర్లన్నీనూ. వాళ్లకి parent - టీచర్ మీటింగ్ ప్రతి నెలా మొదటి వారం లో వుంటుంది. అయితే వీడికి చదువు ఏమీ వుండదు కాబట్టి నేను రానవసరం లేదు అని చెప్పారు. సరే అనుకున్నాను. మధ్య మధ్యలో వాళ్ళ నాన్న అడిగితే ప్రిన్సిపాల్ ఏమీ ప్రాబ్లం లేదు, బాగానే ఉంటున్నాడు, కాకపోతే కొంచెం హైపెర్-ఆక్టివ్ అని చెప్పిందిట.

 మొన్నీ మధ్య ఒక మెసేజ్ పంపింది "మీరు మీటింగ్ కి రావాలి" అంటూ. సరే చాలా రోజులయింది (స్కూల్ లో చేర్చి మూడు నెలలు, అయితే జనవరి లో ఒక ఇరవయ్ రోజులు సెలవలే) కదా అని వెళ్లాను.ఆవిడ ఒక పావు గంట సేపు నా పుత్ర రత్నం వేసే వేషాలు చెప్తుంటే నవ్వాలో, ఏడవాలో అర్ధం కాలేదు. తను మాకు పర్సనల్ గా కూడా తెల్సు కాబట్టి ఏదో కబుర్లు చెప్తున్నట్టే చెప్పింది, ఏం చెప్పిందో తన మాటల్లోనే,

'కీర్తి, అసలు ఎలా వేగుతున్నారు వీడితో మీరు? ఇక్కడ 60 కిడ్స్ వున్నారు, అందరినీ నెల లోపే మా దారిలోకి తెచ్చుకున్నాం, కానీ మీ వాడిని మాత్రం దార్లో పెట్టడం మా వల్ల కాలేదు. కోప్పడదామంటే చిన్న పిల్లాడు అని నోరు రావట్లేదు. వచ్చే ఏడాది ఎలానూ ప్లే స్కూల్ లోనే ఉంటాడు కదా అని మేమూ కొంచెం ఈజీ గా తీసుకున్నాం. ఒక్క అయిదు నిమిషాలు క్లాసు లో కూర్చోమంటే కూర్చోడు. భయం పెడదామని సీరియస్ గా ముఖం పెడితే వచ్చి నన్ను హగ్ చేసుకుంటున్నాడు (ఇది వాడు ఇంట్లో నా మీద ఉపయోగించే టెక్నిక్). ఎప్పుడూ బయట గ్రౌండ్ లోనే ఆటలు, లేకపోతే aquarium , పంజరం లో పక్షుల దగ్గర ఆటలు. స్కూల్ అంతా తిరుగుతుంటాడు, వాడికి ఏ క్లాసు రూం కి వెళ్లాలనిపిస్తే అక్కడికి వెళ్తాడు, ఆ టీచర్స్ కి కూడా వీడు బాగా పెట్ అయిపోయాడు, ఎవరూ ఏమీ అనట్లేదు. ఒకవేళ ఒక టీచర్ ఏమన్నా అంటే ఇంకో టీచర్ దగ్గరకి వెళ్లి ఆమెని ఎత్తుకోమంటాడు. ఇవన్నీ కాకపోతే ఆఫీసు రూం కి వెళ్లి అక్కడ క్లెర్క్ ని దబాయిస్తాడు చాక్లెట్స్ ఇవ్వు, క్రేయోన్స్ ఇవ్వు అని. ఇలా వాడి ఇష్టం అయిపొయింది'

నాకేమనాలో తోచలేదు. ఇంట్లో గారం ఎక్కువయిందని స్కూల్ లో చేరిస్తే ఇక్కడ మరీ మితిమీరిపోయింది. ఆఖరికి తనే చెప్పింది ఇక నుండి కొంచెం భయం పెడతాము, ప్రస్తుతానికి స్కూల్ కి అలవాటు పడ్డాడు, మీరేం వర్రీ అవద్దు, వచ్చే ఏడు సీరియస్ గా దార్లో పెడదాం అని. ఇంక నేనేం చెప్తాను? సరే అన్నాను.

వీడికి ఈ స్కూల్ బాగా అలవాటయ్యింది. వాచ్ మాన్, ఆయా కూడా బాగానే చూస్తున్నారు. అందరూ బాగా క్లోజ్ అయ్యారు. ఇప్పుడిక ప్లే క్లాసు కూడా వచ్చే ఏడు ఇక్కడే కంటిన్యూ చేసి LKG కి పెద్ద స్కూల్ లో చేర్చుదాం అనుకున్నాము. అయితే మరో వేపు ఇప్పుడు లేని భయం వచ్చే ఏడాది వీడికి ఎలా పెడతారు. అప్పుడూ ఇదే గారం అలవాటయ్యి చదువు లేకుండా ఆటల్లోనే గడిచిపోతుందేమో అని ఒక ఆలోచన. చదువంటే వీడేమీ ప్లే క్లాసు లోనే Einstein లా అయిపోవాలని కాదు. కనీసం 'A ,B ,C , D ' లు, rhymes అన్నా నేర్చుకోవాలిగా. ఇంట్లో చెప్దామంటే ఒక్క నిమిషం కుదురుగా ఉండట్లేదు. ఈ మధ్య 'చిట్టి చిలకమ్మా' 'Johny Johny ' rhymes నేర్పించాను.పుస్తకాలు తీస్తే పరుగు పెడతాడు. అప్పటికీ ఫ్లాష్ కార్డ్స్, CDs ద్వారా చెప్పాలనే చూస్తున్నాను. ఎంత సేపూ ప్రోక్లైనేర్ వీడియో, అది కాకపోతే ట్రైను, vehicles , బిల్డింగ్ బ్లాక్స్  తో ఆటలు లేకపోతే బయట షికారు. అప్పుడప్పుడూ మూడ్ బాగుంటే paint లు వేస్తాడు.

వచ్చే నెలలో వీడి స్కూల్ వార్షికోత్సవం. బోల్డన్ని డాన్సులు వున్నాయి. కానీ నా పుత్ర రత్నానికి ఇచ్చిన రోల్ ఏంటో తెలుసా 'రాక్షసుడు' :( దాని కోసం ఈ రోజెళ్ళి కడియాలు కూడా కొన్నాను. మా అమ్మ అయితే అది గోల కాదు ఇదేమి రోల్ అని. స్కూల్ లో వాళ్ళు మాత్రం ఏం చేస్తారు, ఇలాంటి అచ్చోసిన బుల్లి అంబోతుకి రాక్షసుడి రోల్ కాక మరేమివ్వగలరు?

సో అలా మొదలయింది మా పండు గాడి స్కూల్ పర్వం. ఇంకెన్ని వేషాలు చూడాల్సివస్తుందో. పిల్లల పెంపకానికి మించి challenging టాస్క్ మరోటి కనిపించట్లేదు నాకు ప్రస్తుతానికి. Sigghhhh!